Ανακοίνωση σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις

Έπρεπε να χαθεί, να πεθάνει ένας νέος άνθρωπος, ο Παύλος Φύσσας για να αντιμετωπίσει η Ελληνική Πολιτεία τη Χρυσή Αυγή ως αυτό που είναι.
Μια πέρα για πέρα εγκληματική οργάνωση με βαθιές ρίζες στον "υπόκοσμο".

Η Δικαιοσύνη έχει πάρει το δρόμο της.
Καιρός είναι και ο λαός να πάρει το δικό του.
Γιατί δε φτάνει η ποινική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής αλλά και η πολιτική.
Ο Νεοναζισμός δεν πρέπει να κατασταλει ποινικά και μόνο αλλά να αππμονωθεί απ΄τους ίδιους του πολίτες στη συνείδηση τους..

Είναι πραγματικά κρίμα βέβαια ότι για την αφύπνιση μας χρειάστηκε να χυθεί άδικα το άιμα ενός αθώου νέου...

Παύλο ας είναι το αίμα σου το τελευταίο.
Ας είναι το αίμα σου αυτό που θα ποτίσει το ελληνικό χώμα για να ξαναβλαστήσει το άνθος της Δημοκρατίας.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών του Τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών που έλαβε χώρα την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013, η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη κατέθεσε αγωνιστικό ψήφισμα καταδίκης της δολοφονικής επίθεσης από μέλος της Χρυσής Αυγής, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός νέου συνανθρώπου μας, του Παύλου Φύσσα.

 Η πρόταση μας αυτή καταψηφίστηκε από την Φοιτητική Παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, χωρίς την παραμικρή τοποθέτηση του εκπροσώπου της παράταξης.

Συνάδελφοι, της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, το ψήφισμα που καταψηφίσατε, αφορά τη στυγερή δολοφονία ενός ανθρώπου ενορχηστρωμένη απ΄τη νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Άραγε, αν δεν αφορά την παράταξη σας ένα ζήτημα βαθιά ανθρωπιστικό, ένα ζήτημα Δημοκρατίας όπως είναι η αντιμετώπιση των νοσταλγών του Χίτλερ και της πιο σκοτεινής στιγμής της νεότερης ιστορίας της ανθρωπότητας, ποια η πολιτική χροιά της παράταξης σας; Για ποιο λόγο αυτοπροσδιορίζεστε ως μέλη φοιτητικής παράταξης χωρίς να επιδεικνύεται τη στοιχειώδη πολιτική ευαισθησία και δεν δηλώνετε απλά την πραγματική σας ιδιότητα, που δεν είναι άλλη απ΄το «ακαδημαϊκό» πελατολόγιο της Νέας Δημοκρατίας;; Είναι πραγματικά ντροπιαστική, όχι μόνο για εσάς τους ίδιους αλλά και τους ανυποψίαστους φοιτητές που σας στήριξαν στις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές, η προσπάθεια συγκάλυψης του ακροδεξιού παραμάγαζου της παράταξης σας. Γιατί η αλήθεια είναι πως η σιωπή της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ απέναντι στη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου είναι σιωπή ένοχη. Είναι η ίδια η σιωπή της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που μας υπενθυμίζει πως οι παρακρατικές δυνάμεις της Χρυσής Αυγής δεν είναι καινούριες. Αντίθετα, είναι πολύ παλιές. Τόσο παλιές όσο η ΕΚΚΟΦ, οι «Κένταυροι», οι «Ρέιντζερς» και ο ΟΝΝΕΔΙΤΗΣ Καλαμπόκας, ο δολοφόνος του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα. Είναι όμως και σιωπή που λέει πολλά. Γιατί η συντηρητική παράταξη φαίνεται πως για άλλη μια φορά γνέφει θετικά στα σχόλια μιας μερίδας της σκληροπυρηνικής Δεξιάς της ΝΔ όπως των «κυρίωνι» Πολύδωρα και Ψωμιάδη, που θεωρούν τη Χρυσή Αυγή «αδελφό κόμμα».

Αγαπητοί συνάδελφοι, μετά τα γεγονότα στο Κερατσίνι, τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις λοιπές παρακρατικές επιθέσεις της Χ.Α με προσάναμμα τους μετανάστες στη φωτιά των υμνητών του μίσους και του διχασμού, υπάρχει «θέμα». Κι όσο το «θέμα» είναι η Δημοκρατία, όσο το «θέμα» θα είναι ανθρώπινες ζωές, τότε η ακροδεξιά και οι μασκαρεμένοι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!

Αγωνιστικά,

Π.Α.Σ.Π. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Ανακοίνωση της Π.Α.Σ.Π. Τ.Μ.Π.Τ. για τα γεγονότα της 18/9/2013 στην Αθήνα

Η Π.Α.Σ.Π. Τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας καταδικάζει απερίφραστα την δολοφονική επίθεση με μαχαίρι που σημειώθηκε στην Αθήνα από μέλη της οργάνωσης της Χ.Α απέναντι στον Παύλο Φύσσα και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του.

Η απόδειξη πως ο νεοναζισμός  και οι απόγονοι του Χίτλερ ενισχύονται καθημερινά στη χώρα μας, δόθηκε χτες με τον πιο στυγνό τρόπο. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη δεν είναι ένα γεγονός που εκπλήσσει κανέναν παρά μόνο αυτούς που τόσο καιρό κλείνουν μάτια και αυτιά στην πραγματικότητα. Η εγκληματική ενέργεια απλά καταδεικνύει πως το αυγό του φιδιού έχει εκκολαφτεί και πολλαπλασιάζεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Η Χρυσή Αυγή αποτελεί εγκληματική οργάνωση και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί. Κάθε ακροδεξιό μόρφωμα αποτελεί απειλή για κάθε νέο και νέα που σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς και αγωνίζεται για την ενδυνάμωση τους. Κάθε δημοκρατική φωνή οφείλει να τερματίσει οποιουδήποτε είδους ανοχή σε τέτοιους σχηματισμούς και να προβεί σε κάθε ενέργεια για τη διάλυση τους.

Δυστυχώς όμως, ούτε η απλή καταδίκη ούτε η μετάθεση ευθυνών θα αναστρέψουν την κατάσταση αν δεν υπάρξει η βούληση να αντιμετωπιστεί στην πραγματική της διάσταση. Ο φασισμός είτε παλαιός είτε νέος, πηγάζει από συγκεκριμένες αδυναμίες και στρεβλά κομμάτια τόσο του πολιτικού συστήματος όσο και της παιδείας γενικότερα. Το χθεσινοβραδινό γεγονός δεν αποτελεί ευκαιρία για πολιτική καπηλεία ή ψηφοθηρία και αυτό οφείλει να γίνει αντιληπτό από όλους  Κάθε πολίτης αυτής της κοινωνίας πρέπει να αντιληφθεί την ανάγκη σχηματισμού ενός ογκώδους, κοινού αντιφασιστικού μετώπου απέναντι σε οποιονδήποτε θέλει η χώρα να ζήσει εποχές πολιτικού τραμπουκισμού, παρακρατικών οργανώσεων, παραστρατιωτικής βίας, προβοκάτσιας και δολοφονικών επιθέσεων με «στρατιωτικό βήμα». Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δεν πρέπει να φοράει πολιτικές παρωπίδες, γιατί αφορά ολόκληρη την κοινωνία και αποτελεί υπόθεση όλων μας.

Ως Π.Α.Σ.Π. Τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών ζητούμε από τον Σ.Φ Τ.Μ.Π.Τ. να καταδικάσει όχι μόνο την χθεσινή δολοφονία αλλά το ναζισμό στο σύνολο του και να προβεί σε δυναμικές ενέργειες για να διαλύσει κάθε έκφανση του στην κοινωνία. Οι φοιτητές και οι νέοι είναι εκείνοι που οφείλουν να αποτελέσουν την σημαία του αγώνα, για να μείνει η δημοκρατία ζωντανή και να οδηγηθούν οι νοσταλγοί της χούντας στο απόσπασμα.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ της ΠΑΣΠ για την αντι-ναζιστική δράση των Φοιτητικών Συλλόγων

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά τραγικών περιστατικών βίας, που ξυπνούν μαύρες στιγμές της ιστορίας μας.

Είναι φανερό, όπως έχουμε έγκαιρα προειδοποιήσει, πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι άλλος ένας πολιτικός χώρος.

 Είναι ένα νεοναζιστικό μόρφωμα, μια σύγχρονη ρατσιστική εγκληματική οργάνωση με πρακτική που περνά μέσα από την καταπάτηση των άρθρων του Συντάγματος και του Ποινικού Κώδικα.

Η στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν μπορεί  παρά να οδηγήσει τον καθένα μας σε διαρκή αγώνα ενάντια στο νεοναζισμό, ενάντια στη φίμωση, στη βία, στο πολιτικό έγκλημα. Η ελληνική νεολαία στο σύνολο της, κάθε δημοκρατικός πολίτη ςανεξαρτήτως κομματικής αναφοράς και πρώτα απ’ όλους το ίδιο το φοιτητικό κίνημα οφείλει να δώσει τη δική του Δημοκρατική και κινηματική απάντηση.

•Καλούμε όλους τους συλλόγους να καταδικάσουν τη νεοναζιστική βία.

•Καλούμε σε έκτακτη σύγκληση του ΚΣ της ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ γιατην επανεπιβεβαίωση του αντιφασιστικού χαρακτήρα των φοιτητικών συλλόγων.

•Αξιώνουμε, την ρητή δέσμευση των φοιτητικών συλλογικοτήτωνγια την τήρηση του καταστατικού της ΕΦΕΕ και τη μη συμμετοχήνεοναζιστικών-νεοφασιστικών μορφωμάτων σε καμία ακαδημαϊκή εκλογική διαδικασία.

•Συμμετοχή των φοιτητικών συλλόγων στις προγραμματισμένεςαντιφασιστικές κινητοποιήσεις στη μνήμη του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα.

Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος,τσάκισέ τον.

"Αυτό σημαίνει να είσαι κομμάτι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ"

Συνεχίζει να προκαλεί με τη στάση της η ΔΑΠ σε σειρά συλλόγων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, καθώς αρνείται να πάρει θέση καταδίκης των δολοφονικών επιθέσεων της Χρυσής Αυγής, βάζοντας επί της ουσίας πλάτη στους φασίστες.

Στη σχολή Δικτύων στο Βόλο στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ψήφισε «λευκό» σε ψήφισμα για τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα.

Στην Πάτρα, στη Φαρμακευτική ψήφισε «λευκό» στην καταδίκη της δολοφονίας του 34χρονου, σε Μηχανικούς Η/Υ, Ιατρική, Φαρμακευτική και Νηπιαγωγούς Πάτρας ψήφισε «λευκό» στην καταδίκη της επίθεσης στο Πέραμα, στο Γεωλογικό Πάτρας τοποθετήθηκε ότι: «… μαύρος και ο κόκκινος φασισμός δεν έχει θέση στα Πανεπιστήμια», σε Παιδαγωγικό, Βιολογικό και Μηχανολόγους Πάτρας απείχε από τη συνεδρίαση των ΔΣ.

Στο ΤΕΙ Καστοριάς, όταν ο εκπρόσωπος της ΠΚΣ κάλεσε το ΔΣ για την καταδίκη των εγκληματικών πράξεων της Χρυσής Αυγής , οι δυνάμεις της ΔΑΠ αρνήθηκαν με τη δικαιολογία ότι «δεν υπάρχει χρόνος για να ασχοληθούμε με τέτοια θέματα»...

Μαζική ψυχολογία του φασισμού

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι

Του Μάνου Χατζηδάκι

15 Ιουνίου 1994 – Ο Μάνος Χατζηδάκις περνά στην αθανασία

Λίγους μήνες πριν πεθάνει, έγραψε το παρακάτω κείμενο το οποίο είχε δημοσιευθεί στο πρόγραμμα αντιναζιστικής συναυλία που είχε δώσει η Ορχήστρα των Χρωμάτων.

Ο Νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως, μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από  τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται. Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε τον φασισμό και τον νίκησε. Σκεφτείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε τον Ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμο9ύσε να μας υποτάξει.

Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας» και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού την στηρίζουν και την μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους. (Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης.)

Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

Ο Νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητας. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους.)

Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιον θάνατο. Δικό τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός, οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση και ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς.

Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία. Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος, από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. H επιρροή από τα ΜΜΕ ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέροντα.  Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στερεή παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός, η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστικτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας — που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ’ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς — όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ’μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.