Ο μύθος των... “Ανεξάρτητων” Παρατάξεων

Σε μια εποχή βαθιάς οικονομικής, αξιακής και πολιτικής κρίσης, αποτελεί συχνό φαινόμενο ο σχηματισμός “ανεξάρτητων” ή ... “αχρωμάτιστων” φοιτητικών παρατάξεων στα τριτοβάθμια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Οι αυτοαποκαλούμενες “ανεξάρτητες” Παρατάξεις παρουσιάζονται ως οι εξ' ουρανού σωτήρες των Φοιτητικών Συλλόγων, υποσχόμενοι ότι θα φέρουν την αλλαγή – χωρίς πραγματικά μέσα τους οι ίδιοι που τις απαρτίζουν να γνωρίζουν τι πραγματικά επιδιώκουν και κυρίως προς ποια κατεύθυνση θα παλέψουν την αλλαγή.

Η δημιουργία τέτοιων Παρατάξεων δεν είναι, ωστόσο, τόσο πρωτότυπη. Από τα χρόνια της μεταπολίτευσης και μετά, στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας ήταν και εξακολουθεί να είναι σύνηθες συμβάν λίγο καιρό πριν τις φοιτητικές εκλογές να παρουσιάζονται διάφορες “ανεξάρτητες” Παρατάξεις απαρτιζόμενες από ετερόκλητα ιδεολογικά και πολιτικά άτομα, με σκοπό “να ανατρέψουν το κατεστημένο των κομματικών παρατάξεων” όπως διατυμπανίζουν. Είναι άραγε τόσο “ανεξάρτητες” όπως αυτοπροσδιορίζονται; Και πριν από αυτό, ας αναρωτηθούμε τι πραγματικά σημαίνει “ανεξάρτητες”;

Είμαστε μια νέα γενιά βυθισμένη σε μία κρίση πολυεπίπεδη, κοινωνική, οικονομική, κρίση ήθους και αξιών, κρίση πολιτική. Αναρωτηθείτε, λοιπόν, πως μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις πληγές που ταλανίζουν το σύνολο της κοινωνίας και ειδικότερα των νέων, αν δεν έχει καίριες, ιδεολογικές και πολιτικές βάσεις; Χωρίς ιδεολογικές ρίζες που να κατευθύνουν τον αγώνα; Πως θα μπορέσουν, ακόμα και στην φοιτητική κοινωνία του ΠΔΜ, οι λεγόμενες “αχρωμάτιστες” Παρατάξεις, να ανταπεξέλθουν μη έχοντας καμία πολιτική θέση, κανέναν ιδεολογικό χώρο; Σε μια εποχή που τα πάντα είναι απόρροια πολιτικής, συνήθως κακής και αντιλαϊκής πολιτικής σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, πως θα αντιμετωπίσουν την πολιτική κρίση και τα προβλήματα που πηγάζουν από αυτήν, χωρίς να διαθέτουν ούτε στο ελάχιστο πολιτικές θέσεις;

Φυσικά, αυτή η -όχι και τόσο - νέα τάση δε θα μπορούσε να μη βρει ενθουσιώδεις αποδέκτες και στο Τμήμα μας. Μερικές μέρες πριν τις φοιτητικές εκλογές της 5/06/2013, δήλωσαν την συμμετοχή τους στη διαδικασία των εκλογών δύο νέες “ανεξάρτητες” παρατάξεις. Βλέποντας τα άτομα που τις απαρτίζουν, δεν είναι δύσκολο να σκεφθεί κανείς πόσο επιβεβαιώνονται τα προαναφερθέντα. Άτομα τα οποία μέχρι και πέρυσι στελέχωναν τις “κομματικές” παρατάξεις ή άτομα που μόλις πριν ένα έτος ιδρύσαν άλλες ανεξάρτητες παρατάξεις και φέτος τις μετονομάσανε. Είναι μάλλον βέβαιο ότι οι λόγοι που οδήγησαν τα άτομα αυτά να δημιουργήσουν τα λεγόμενα “ανεξάρτητα” σχήματα πηγάζει καθαρά είτε από την υπέρμετρη προσωπική φιλοδοξία τους να κατακτήσουν την όποια “εξουσία” νομίζουν ότι θα έχουν, είτε λόγω πολιτικής σύγχυσης και άγνοιας. Ενδεχομένως και τα δύο. Κατεβαίνουν στις φοιτητικές εκλογές με τι έργο; Με τι ιδέες; Τίποτα, καμία ιδέα και κανένα έργο. Η απλή περιγραφή των προβλημάτων του ΠΔΜ και γενικότερα της Παιδείας, κύριοι, δεν είναι έργο. Το να μειώνεις και να λασπολογείς τις πολιτικές παρατάξεις, κύριοι, δεν είναι ούτε θέση ούτε έργο. Έχετε κάθε δημοκρατικό δικαίωμα να συμμετέχετε στις φοιτητικές εκλογές, δεν έχετε όμως κανένα δικαίωμα να κοροϊδεύετε τον Φοιτητικό Σύλλογο με δήθεν “απολιτίκ” στάση που μόνο σε αδιέξοδο θα οδηγήσει.

Αρέσκονται στο να χρησιμοποιούν επιχειρήματα του τύπου “εμείς δεν παίρνουμε γραμμή από κανένα κόμμα” ή “εμείς δεν είμαστε υπόλογοι σε κανέναν βουλευτή” και συναφείς εκφράσεις, με σκοπό να στιγματίσουν τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους. Ενίοτε τρομοκρατούν με δημοσιογραφική μαεστρία τον Φοιτητικό Σύλλογο, οδηγώντας έτσι στην “πρετεντεροποίηση” του Φοιτητικού Συλλόγου και στην εκμηδένιση του φοιτητικού συνδικαλισμού. Μη ξεχνάμε τα πρόσφατα τραγελαφικά συμβάντα με την επικαιροποίηση των μελών του Φοιτητικού Συλλόγου και την απαίτηση της καταβολής έστω κάποιου ελάχιστου χρηματικού ποσού από κάθε φοιτητή απλά και μόνο για να έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στις Γενικές Συνελεύσεις και να έχει το ύψιστο δημοκρατικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι! Τα πλέον αυτονόητα δηλαδή για έναν ενεργό φοιτητή! Αυτή είναι η “ανεξάρτητη” πολιτική τους! Συρρίκνωση του Φοιτητικού Συλλόγου ώστε να επιτυχαίνουν ευκολότερα αυτά που θέλουν, τρομολαγνία, φόβος, καμία ιδεολογία και πολιτική μηδέν! Ορίστε ,λοιπόν, ποιες είναι στην πραγματικότητα οι αυτοαποκαλούμενες “ανεξάρτητες” παρατάξεις.

Συνοψίζοντας, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει η φοιτητική κοινωνία του Τμήματος μας, το πόσο θα απαξιωθεί το Φοιτητικό Κίνημα με την ύπαρξη αυτών των σχηματισμών. Το Φοιτητικό Κίνημα ήταν πάντα πρωτοπόρο στις διεκδικήσεις, ήταν αρωγός σε οποιαδήποτε μορφή αγώνα κατά της στέρησης των δικαιωμάτων της γενιάς μας και όχι μόνο. Αντίθετα, οι “ανεξάρτητες” Παρατάξεις θα οδηγήσουν στην πλήρη απαξίωση των αγώνων, καθώς θα είναι αποπροσανατολισμένες ιδεολογικά, όπως και στην εξαφάνιση της πολιτικής ζύμωσης των νέων και δραστήριων φοιτητών μέσα στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με πρόσχημα την “αχρωμάτιστη” ταυτότητά τους. Εμείς, ως μέλη της Πανελλήνιας Αγωνιστικής Σπουδαστικής Παράταξης, δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε πίσω στις ιδέες μας, δεν πρόκειται ποτέ να φορέσουμε κανέναν “ανεξάρτητο” μανδύα, δεν πρόκειται ποτέ να απαρνηθούμε τις ιδεολογικές μας ρίζες! Παραμένουμε πιστοί στις Αρχές μας και συνεχίζουμε τον Αγώνα για τη Μαζικοποίηση και την Ανασυγκρότηση του Φοιτητικού Κινήματος σε προοδευτική κατεύθυνση, για τον Σοσιαλισμό, για τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, για μια Δημοκρατική κοινωνία ενεργών ανθρώπων!

Π.Α.Σ.Π. ΑΕΙ ΚΟΖΑΝΗΣ – Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών